***ယခု ေအာင္နုိင္သူ တင္ၿပေသာ အေၾကာင္းအရာမွာ ေရးသူ၏မူရင္းစာအတုိင္းေဖာ္ၿပေပးၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။***
အမည္ --------------- -----ေရႊရန္ေအး
နုိင္ငံကူးလက္မွတ္ နံပါတ္-----၉၈၃၀၀၂
ကြ်န္ေတာ္ ၁၀-၁၀-၂၀၀၇ မွာမေလးရွားကုိစေရာက္ပါတယ္။မလႅကာၿမိဳ့၊တမန္မာေဒးကား ရပ္ကြက္ရွိ
ဆာဆပ္(စ္)စက္ရုံတြင္ ၁၆-၁၀-၂၀၀၇ ရက္ေန့တြင္အလုပ္စတင္၍ဆင္းရပါသည္။ တစ္နွစ္ၿပည့္တဲ့အထိလစာေငြကုိတုိးေပးၿခင္းမရွိ၍ သူေဌးထံေတာင္းဆုိရာ သူေဌးနွင့္စကားမ်ား၍ ကြ်န္ေတာ္တုိ့အလုပ္သမား၅ေယာက္ကုိ ေအးဂ်င့္မွတၿခားအလုပ္သုိ့ ေၿပာင္းေပးပါသည္။ထုိေနာက္ ကားစက္ပစၥည္းအစိတ္အပုိင္းမ်ား ၿဖတ္ေတာက္ေရာင္းခ်ေသာ အလုပ္ရုံသုိ့ေၿပာင္းေပးပါသည္။ထုိစက္ရုံ၌
အလုပ္လုပ္ရာ လကုန္ၿပီးသည့္အထိလစာမရ၍ အလုပ္ရွင္အားေမးေသာအခါ ေအးဂ်င့္မွ အလုပ္ေၿပာင္းေပးခ
အၿဖစ္ တစ္ေယာက္ကုိ ရင္းဂစ္၁၀၀၀ၿဖတ္သည္ဟုသိရပါသည္။ပထမနွစ္တြင္ လဲဗီးေၾကးအၿဖစ္ လစဥ္တလကုိ ရင္းဂစ္၁၀၀ၿဖတ္ပါသည္။ ၁၁-၉-၂၀၀၈ ရက္ေန့တြင္ သူေဌးမွ မာစီဒီးကားအဂၤ်င္မွ ဖလွူိင္း၀ီးအၿပားကုိၿဖဳတ္ခုိင္း
သၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ၿဖဳတ္ေနပါသည္။ထုိစဥ္ အရက္မူးေနေသာ သူေဌး၏ေယာက္ဖၿဖစ္သူ ေရာက္လာ၍ ကြ်န္ေတာ္အား ေနွာက္ယွက္ပါသည္။ေဖာ့ကလစ္ကားၿဖင့္ အင္ဂ်င္တုံးအား အတင္းဆြဲမပါသည္။ကြ်န္ေတာ္က မလုပ္ရန္ေၿပာေသာအခါ သူေဌးေယာက္ဖမွ ဂရုမစုိက္ဘဲ အတင္းဆြဲမလုိက္သၿဖင့္ အင္ဂ်င္တုံးမွာ ယုိင္၍
ကြ်န္ေတာ္လက္ေပၚလဲက်ပါသည္။ကြ်န္ေတာ္ေရွာင္လုိက္ေသာ္လည္း လက္မမွာအင္ဂ်င္တုံးေအာက္တြင္ ညွပ္၍ပိေနပါသည္။ကြ်န္ေတာ္မွာ အၿမန္ဖယ္ရွားေပးဖုိ့ေအာ္မွ လက္မမွာ လႊတ္ေၿမာက္သြားေသာ္လည္း
လက္မတစ္ခုလုံးၿပားသြားပါသည္။ကြ်န္ေတာ္က ဒဏ္ရာရေသာ လက္အားက်န္လက္တစ္ဖက္ၿဖင့္ အုပ္၍ေဆးရုံပုိ့ေပးပါရန္ေၿပာေသာ္လည္း ၎က မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း သူေဌးရုံခန္းထဲသုိ့ ေၿပးသြား၍ အက်ိဳးအေၾကာင္းေၿပာၿပရာ သူေဌးမွ ေဆးရုံသြားရန္ေၿပာပါသည္။သူကေတာ့ အလုပ္မအား၍ လုိက္မပ့ုိပါဟုေၿပာပါသည္။ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေသာေနရာနွင့္ ေဆးရုံမွာ အလြန္ေ၀းပါသည္။ကြ်န္ေတာ္ကလုိက္ပုိ့ေပးပါရန္ေတာင္းဆုိေသာအခါ
အၿပင္သြားေနေသာ ၎၏သားၿပန္လာလွ်င္ လုိက္ပုိ့ေပးမည္ဟုေၿပာပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္မွာ ဒဏ္ရာအလြန္နာက်င္ေနလ်က္နွင့္ ေစာင့္ေနရပါသည္။ ၁နာရီေလာက္ၾကာမွ သူေဌး၏သားၿပန္ေရာက္လာပါ
သည္။ထုိအခါမွေဆးရုံသုိ့သြားရပါသည္။ ဆရာ၀န္မွ ေဆးရုံတက္ရမည္ဆုိ၍ ေဆးရုံ၌၂ရက္ခန့္ေနရပါသည္။
၁၃ရက္ ၉လပုိင္း ၂၀၀၈တြင္ ေဆးရုံမွဆင္းရပါသည္။ေအးဂ်င့္မွ ေဆးရုံစာရြက္စာတန္းမ်ား လာယူပါသည္။
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ေလွ်ာ္ေၾကးရရန္အတြက္ဟုေၿပာ၍ လက္မွတ္မ်ားလည္း ထုိးခုိင္းပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္က နားမလည္၍ မထုိးေပးဟုေၿပာေသာအခါ ၿမန္မာၿပည္သုိ့ ၿပန္ခုိင္းပါသည္။ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖုိး အိမ္မွေတာင္းခုိင္းပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္မွာ လက္မွတ္ထုိးေပးလုိက္ရပါသည္။ပါမစ္သက္တမ္းတုိးရန္အတြက္ တလ ရင္းဂစ္၃၀၀
နွင့္ လဲဗီးေၾကးအတြက္တလ ရင္းဂစ္ ၁၅၀ ၿဖတ္ပါသည္။ကြ်န္ေတာ္မွာလည္း လက္ကနာသၿဖင့္ အလုပ္သိပ္မ
လုပ္နုိင္ပါ။အလုပ္ရွင္မွ ကြ်န္ေတာ့္အား အလုပ္မလုပ္လွ်င္ လစာမေပးဟုဆုိပါသည္။တစ္ဖက္နာလွ်င္ ေနာက္တစ္ဖက္နွင့္ လုပ္ပါဟုခုိင္းပါသည္။ကြ်န္ေတာ္မွာလည္း လက္နာလ်က္အလုပ္လုပ္ရပါသည္။ကြ်န္ေတာ္၏အနာမွာ ခ်ဳပ္ရုိးေၿဖၿပီးေသာ္လည္းအနာမက်က္ေသးပါ။
ကားၿဖတ္ေသာအခါ သံတူရြင္းနွင့္ အလူမီနီယံ အၿပားမ်ား၊အမုိးမ်ား၊ၾကမ္းခင္းၿပားမ်ားအားထုိးခြာရပါသည္။
ကားဘီးမူလီမ်ားမွာလည္း စက္နွင့္ၿဖဳတ္မရလွ်င္ တူၾကီးမ်ားနွင့္ထု၍ၿဖဳတ္ရပါသည္။သစ္သားတန္းမ်ားအား
လည္းတူၾကီးမ်ားနွင့္ၿဖဳတ္ရပါသည္။ကြ်န္ေတာ္ရဲ့လက္မွ အရုိးအစအနမ်ားလည္းထြက္ထြက္လာပါသည္။
အနာမွာလည္း ၿပည္တည္၍ၿပည္မ်ားထြက္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္မွ သူေဌးကုိေၿပာၿပရာ သူေဌးမွ မင္းမလုပ္နုိင္လွ်င္ထြက္ဟု ေၿပာပါသည္။ေအးဂ်င့္ကုိလည္း ေၿပာၿပရာ ၎ကအလုပ္ေၿပာင္းခ်င္လွ်င္ ရင္းဂစ္၁၀၀၀ေပးဟုေၿပာပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္မွာ စိတ္ညစ္ညစ္ၿဖင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြနွင့္ တုိင္ပင္ရာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးမွ မေလးရွားရွိ မ်ိဳးခ်စ္လူငယ္မ်ားအဖြဲ့မွ အပတ္စဥ္အခမဲ့ၿဖန့္ေ၀ေသာ မ်ိဳးခ်စ္စာေစာင္အားယူလာၿပပါသည္။ကြ်န္ေတာ္လည္း
မ်ိဳးခ်စ္စာေစာင္ ဖတ္၍၎စာေစာင္အားထုတ္ေ၀သူမ်ားကုိအကူအညီေတာင္းရန္စိတ္ကူး၍ စာေစာင္အတြင္းမွပါေသာ ကုိေအာင္နူိင္သူ၏ဖုန္းနံပါတ္ကုိဆက္သြယ္လုိက္ပါသည္။ကုိေအာင္နုိင္သူမွ ကြ်န္ေတာ္အား အလုပ္သမားအဖြဲ့အစည္းမွ ကုိရန္နုိင္ထြန္း ဖုန္းနံပါတ္နွင့္ မေလးရွားNLD မွ ကုိေက်ာ္ေက်ာ္
တုိ့၏ဖုန္းနံပါတ္မ်ားေပး၍ ဆက္သြယ္ခုိင္းပါသည္။၎အဖြဲ့မ်ားမွ ကြ်န္ေတာ့္အား သူတုိ့ တတ္နုိင္သေလာက္၀ုိင္း၀န္းကူညီၾကပါသည္။ ကုိရန္နုိင္ထြန္း အဖြဲ့အစည္းမွ ကုိေဇယ်ာလင္းမွ SUHAKANရုံး
သုိ့လုိက္ပုိ့ေပးပါသည္။
မလႅကာၿမိဳ့ရွိ အလုပ္သမားရုံးမွ၂၀-၈-၂၀၁၀ရက္ေန့တြင္ ေလ်ာ္ေၾကးမေလးရွားရင္းဂစ္
၇၇၃၆ ရမည္ဟုေၿပာ၍မိတၱဴနွစ္ေစာင္ေပးၿပီးကြ်န္ေတာ္တစ္ေစာင္ယူ၊ေအးဂ်င့္ကုိတစ္ေစာင္ေပးလုိက္ဟုေၿပာၿပ
သည္။ကြ်န္ေတာ္သြားပုိ့ေသာအခါ ေအးဂ်င့္မွ ကြ်န္ေတာ္အားလက္မွတ္အတင္းထုိးခုိင္းပါသည္။ကြ်န္ေတာ္က နားမလည္၍ ၿမန္မာလုိေရးခုိင္းရာ ကြ်န္ေတာ္အားရုိင္းရုိင္းစုိင္းစုိင္း ဆဲ၍ လက္မွတ္မထုိးေပးလ်င္ ဘာမွမလုပ္ေပးနုိင္ဘူး၊တုိင္ခ်င္ရာတုိင္လုိ့ေၿပာပါသည္။
အခုကြ်န္ေတာ့္ပါမစ္ သက္တမ္းကုန္ရန္ (၁)လသာလုိပါေတာ့သည္။အလုပ္မရွိသည္မွာ ၄လေက်ာ္သြားပါၿပီး။ကြ်န္ေတာ္၏ဇနီးနွင့္ သမီးကုိလည္း ပုိက္ဆံမပုိ့နုိင္ပါ။ယခုကုိေအာင္နုိင္သူသုိ့အကူအညီ
ေတာင္း၍ေနရပါသည္။
အားလုံးလည္းသိနုိင္ပါေစ။ကြ်န္ေတာ့္ကဲ့သုိ့မၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကပါ။
ေရႊရန္ေအး----၀၀၆၀-၁၇၆၅၄၉၆၉၃
***(ေနာက္ဆက္တြဲ--------------------------ယခု ကုိေရႊရန္ေအးအား ေအာင္နုိင္သူမွ အိမ္ဌား၍ေနထုိင္လုိ့ရေသာေနရာတြင္ ေနဖုိ့စီစဥ္ေပးသည္။
လတ္တေလာ သူနွင့္သင့္ေလွ်ာ္ေသာအလုပ္တစ္ခုကုိ ရွာေပးထားသည္။ပါမစ္ကုိ စိတ္ခ်ရေသာေအးဂ်င့္
အကူအညီၿဖင့္ ပါမစ္သက္တမ္းတုိးထားပါသည္။ပါမစ္ရရန္၁ပတ္သာလုိေတာ့သည္။ပါမစ္ရသည္နွင့္
ကုိေရႊရန္ေအး၏ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ၿပန္ရရန္ အားလုံးစီစဥ္ၿပီးပါၿပီး။)***
1 comment:
အကို....ညီကို ကူညီေပးပါလားဗ်ာ.....ညီက အရင္ အလုပ္မွာ မေပ်ာ္ေတာ့လို႔ over stay ျဖစ္ခဲ့သူပါ.... ညီသူ တို႔ အေျကြးကို လည္း ေျကလည္ေအာင္ ေပးျပီး ခဲ့ပါျပီ.....အခု passport စာအုပ္ အသစ္လုပ္ ျခင္ေပမဲ့ လည္း လက္ေဗြ နိွပ္ထားတဲ့ စာရြက္ကို အရင္ ေအးဂ်င့္ က မေပးခဲ့လို႔ စာအုပ္ လုပ္ထပ္လုပ္ လို႔ လည္းမရေတာ့ပါဘူး..... အခုအဆင္ေျပတယ္လို႔ ေျပာရေပမဲ့ က်ီးလန္႔ စာစား ျဖစ္ေနရပါတယ္.....က်ေနာ္ အဖမ္းခံရရင္ အိမ္က အေမအို ၾကီးနဲ႔ အေဖတို႔ ဒုကၡေရာက္မွာစိုး လို႔ပါ.....အခု သူေဌးကလည္း ဘာမွ မလုပ္ေပးနိုင္ပါ..........ညီ ျမန္မာျပည္ကို မျပန္ျခင္ေသးပါ.....ညီ အတြက္ un card တို႔ nld card တို႔ ရဖို႔ အလြန္အေရးၾကီးေနပါတယ္အကို......ဘယ္သူ႔ ကို ဆက္သြယ္ရမွန္းလဲ မသိလို႔ပါ အကို......ျဖစ္နိုင္ရင္ ကူညီေပးပါေနာ္....အခု အိမ္ထဲ ကအိမ္ျပင္ ေတာင္ မထြက္ရဲပါဘူး.......ညီအသနားခံတာပါ ,,,,ညီက ရုိးရုိးသားသား လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ....အေၾကာငးမသင့္ လို႔ အခုလို ျဖစ္ခဲ့တာပါ.....ညီကို ဆက္သြယ္ေပးပါေနာ္.....ညီ email က pyithein481@gmail.com ပါ......ေလးစားစြာျဖင္ါ
Post a Comment