ပတ္၀န္းက်င္ေဒသအသစ္ၿဖစ္ေနေတာ့ ၿမင္ရတဲ့အရာအားလုံးဟာ ေအာင္နုိင္သူအတြက္ေတာ့ ထူးဆန္းေနပါတယ္။ သ့ူဘ၀မွာ ၿမန္မာၿပည္ကလႊဲၿပီး ေရၿခားေၿမၿခားဘယ္နုိင္ငံကုိမွ မေရာက္ဖူးေတာ့၊ သ့ူအတြက္မေလးရွားဆုိတဲ့ နုိင္ငံကအထင္ၾကီးစရာၿဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။သူ့စိတ္ထဲမွာလည္း " ေအာ္..ငါတုိ့နုိင္ငံနဲ့ေတာ့ကြာပါ...ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ မီးေရာင္စုံနဲ့ ထိန္ထိန္လင္းေနတာပဲ ..ဒီအခ်ိန္...ငါတုိ့စီမွာ မီးပ်က္ခ်ိန္..ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္..ေမွာင္ေနတာဘဲ။" ဟုေတြးေနေတာ့သည္။ ၂၅ မိနစ္ေလာက္ေမာင္းၿပီးေတာ့..အေ၀းေၿပးလမ္းမေဘးမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ ဓာတ္ဆီဆုိင္မွာ ဆီ၀င္ၿဖည့္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ကုိေအာင္မုိးေအးက ဓာတ္ဆီဆုိင္နဲ့တြဲလ်က္ ဖြင့္ထားတဲ့ စတုိးဆုိင္မွာ အေအးေတြသြား၀ယ္ၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ဘူးစီး ေပးပါတယ္။ေနာက္ထပ္မိနစ္၃၀ေလာက္ေမာင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေအာင္နုိင္သူတုိ့ ေနရမယ့္၀န္ထမ္းထားတဲ့အေဆာင္ ၂ထပ္တုိက္ပုေလးဆီေရာက္ပါတယ္။ အထဲေရာက္ေတာ့ ကုိေအာင္မုိးေအးက ရွင္းၿပပါတယ္။ ေအာက္ထပ္က သူေဌးရုံးခန္း၊အေပၚထပ္က ၀န္ထမ္းေတြေနတာတဲ့။အဲဒါနဲ့ ေအာင္နုိင္သူ၊ကုိေထာ္နဲ့ ကုိေအာင္မုိးေအးတုိ့ ၃ေယာက္သားအေပၚထပ္ကုိတက္သြားတယ္။ေအးဂ်င့္ကေတာ့ သူေဌးရုံးခန္းထဲမွာ က်န္ခဲ့ပါတယ္။ မၾကာခင္ ဖုိးတုတ္နဲ့ မ်ိဳးမ်ိဳးတုိ့ သူေဌးကားနဲ့အတူေရာက္လာပါတယ္။
၄ေယာက္ၿပန္ဆုံၾကေတာ့ အားရ၀မ္းသာနဲ့ စကားေတြတစ္ေယာက္တစ္ခြန္းေၿပာေနၾကတုန္း ကုိေအာင္မုိးေအးက ဘယ္သူက ဘယ္ဆုိင္မွာ လုပ္ရမယ္ဆုိတာ ေၿပာၿပပါတယ္။ေအာင္နုိင္သူက ကုိေအာင္မုိးေအး၊ဆုိင္မန္ေနဂ်ာနဲ့ အတူအေပၚထပ္က ဘိလိယပ္နဲ့ အရက္ဘားတြဲလ်က္ဖြင့္တဲ့ဆုိင္မွာ လုပ္ရမွာ၊
ကုိေထာ္၊မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ ဖုိးတုတ္က ေအာက္ထပ္ စားေသာက္ဆုိင္နဲ့ အရက္ဘားတြဲလ်က္ဆုိင္မွာလုပ္ရမွာပါ။၂ဆုိင္
လုံးက ေအာင္နုိင္သူတုိ့ကုိ calling နဲ့ေခၚတဲ့ သူေဌးပုိင္တာပါ။ခဏေလးၾကာေတာ့ ေအာက္ထပ္ရုံးခန္းက သူေဌးက ကုိေအာင္မုိးေအးကုိလွမ္းေခၚလုိ့ ကုိေအာင္မုိးေအးဆင္းသြားပါတယ္။မၾကာခင္ကုိေအာင္မုိးေအး ၿပန္တက္လာၿပီး အၿပင္သြားၿပီးထမင္းစားၾကမယ္လုိ့ေၿပာပါတယ္။ေအာင္နုိင္သူတုိ့ အားလုံးကုိ အၿပင္မွာထမင္းသြားလုိက္ေကြ်းဖုိ့ သူေဌးကကုိေအာင္မုိးေအးကုိေၿပာၿပီးပုိက္ဆံထုတ္ေပးလုိက္တာပါ။
ကုိေအာင္မုိးေအး ဦးေဆာင္ၿပီး ေအာင္နုိင္သူတုိေတြ ထမင္းဆုိင္ကုိခ်ီတက္သြားပါေတာ့တယ္။
No comments:
Post a Comment