Saturday, December 4, 2010

. .

ကြ်န္ေတာ္နွင့္ေဆြမ်ိဳးမ်ား

(၀န္ခံခ်က္....မည္သူကုိမွ်ရည္ရြယ္၍ေရးသားၿခင္းမဟုတ္ပါ...။။ စိတ္ကူးထဲ၌ေပၚလာေသာ အေတြးမ်ားကုိ ၿပန္လည္ေရးသားၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။)

ေအာင္နုိင္သူတုိ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆုိ ရြာကုိဘဲၿပန္ၾကပါတယ္။ရြာၿပန္ေရာက္ရင္ ညီအစ္ကုိေမာင္နွမေတြက ရုိက္သတ္လုိ့ေတာင္မကုန္ဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ရြာေတြအားလုံးကလည္း ေဆြမ်ိဳးရိပ္မကင္းရာ၊မကင္းေၾကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။ တၿခားရြာသြားလည္လုိ့ ရြာသူေခ်ာေခ်ာေလး ၿမင္ၿပီး မငန္းလုိက္နဲ့ ကုိယ္နဲ့က ၀မ္းကြဲညီမ၊အစ္မ၀မ္းကြဲ ေတာ္တယ္ဆုိတာခ်ည္းပဲ။ ၾကာေတာ့ ဘယ္အေခ်ာအလွေတြပဲ ေတြ့ေတြ့ ေတမိဇာတ္ခင္းၿပီး မသိလုိက္ဘာသာေနရေတာ့တယ္။မေနဘဲ လည္းမရဘူးေလ....ေအာင္နုိင္သူတုိ့ အဖုိးနဲ့အဖြားက ေမြးလုိက္တာေမြးခ်င္း ၁၀ေယာက္ဆုိလား...၁၁ေယာက္ဆုိ လားပဲ.......ထားပါေတာ့၁၀ေယာက္ပဲ။ အဲဒီ၁၀ေယာက္ကေန ....လူ့အရင္းအၿမစ္ၿပန့္ပြားေရးလုပ္လုိက္တာ ေက်းရြာငယ္ေလးတစ္ရြာေလာက္ေတာ့
အသာေလး တည္ေထာင္လုိ့ရတယ္။
မယုံတ့ဲသူေတြရွိမွာစုိးလုိ့ နည္းနည္းေတာ့ေၿပာၿပလုိက္မယ္။တၿခားဦးေလးေတြ အေဒၚေတြရဲ့ကေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ မေၿပာခင္ ေအာင္နုိင္သူတုိ့ ေမြးခ်င္းေမာင္နွမေတြခ်ည္း ၇ေယာက္
ရွိပါတယ္ဗ်ာ...အေဖတုိ့ေမာင္နွမေတြထဲမွာ အၾကီးဆုံးၿဖစ္တဲ့ အေဒၚက ေမြးလုိက္တာ ၅ေယာက္ေတာင္
ေလ....အမႊာေတာင္ပါလုိက္ေသး။အေဖအပါအ၀င္ သူတုိ့ေမာင္နွမေတြ အားလုံးေမြးလုိက္တဲ့ ကေလးစုစုေပါင္း
က အေယာက္၄၀ေက်ာ္တယ္ဗ်ာ....ဒါေတာင္အဖုိးနဲ့အဖြားဖက္က ေမြးခ်င္းေမာင္နွမေတြ ၊ေအာင္နုိင္သူတုိ့ အေမ၊တၿခားဦးေလးတုိ့ အေဒၚတုိ့နဲ့ညားတဲ့ သူေတြရဲ့ ေမြးခ်င္းေမာင္နွမေတြ ထည့္မေၿပာေသးဘူး။ေပရွည္
သြားမွာစုိးလုိ့။။။အဲ့ဒါထားေတာ့ ..အဓိကေၿပာခ်င္တာက ေဆြမ်ိဳးမ်ားေတာ့ ၿပသာနာမ်ားတယ္၊စိတ္ညစ္ရတယ္ ဆုိတာကုိေၿပာခ်င္တာပါ။
ေအာင္နုိင္သူတုိ့ေတြငယ္စဥ္ဘ၀တုန္းက သူမ်ားေတြလုိ ညီအစ္ကုိေမာင္နွမေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမရွိလုိ့၊
နည္းလုိ့ဆုိၿပီးပတ္၀န္းက်င္မွာ မ်က္နွာငယ္စရာ၊အားငယ္စရာမရွိခဲ့ပါဘူး။ရွိလြန္းလ့ုိကုိခက္ေနတာ။
ဘယ္ေဒသသြားသြား၊ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ အမ်ိဳးဆုိတာခ်ည္းပဲ။သူမ်ားေတြက ေမးမွာေပါ့။....ဟ...
အမ်ိဳးမ်ားေတာ့ေကာင္းတာေပါ့။ငါတုိ့ဆုိ....ေဆြမ်ိဳးမ်ားခ်င္တာေတာင္....မမ်ားဘူး...တဲ့။ ေအာင္နုိင္သူလည္းတခါတေလေတာ့ သူမ်ားေတြ ေၿပာသလုိမ်ိဳး ေဆြမ်ိဳးမ်ားလ့ုိ ဂုဏ္ယူခ်င္သလုိေတာင္ၿဖစ္မိ
တယ္။ဒါေပမယ့္လည္းဗ်ာ...အဲလုိေဆြမ်ိဳးမ်ားတာခ်ည္းက တခါတေလေတာ့လည္းမေကာင္းဘူးဗ်..။ ငယ္ငယ္ကဆုိပုိဆုိးတယ္..ေက်ာင္းစာေမးပြဲေၿဖလုိ့..အမွတ္နည္းၿပီး..အဆင့္မက်လုိက္နဲ့...က်တယ္ဆုိ လုိကေတာ့..နာၿပီးသာမွတ္။ငါ့ကုိေဆြမ်ိဳးေတြအလယ္မွာ အရွက္ခြဲေနတာလား. ..ေနာက္တခါဒီလုိအမွတ္ နည္းလုိကေတာ့..ေသၿပီးတာမွတ္..စသၿဖင့္နဲ့ စုံေနတာပဲ။ေနာက္ရွိေသးတယ္....အိမ္ကုိေဆြမ်ိဳးေတြ အလည္လာတုန္း အမွားတစ္ခုခုလုပ္မိလုိ့ကေတာ့ အဲဒီေဆြမ်ိဳးေတြၿပန္တာနဲ့ နားကုိဂြမ္းဆုိ့တာထားလုိက္ေတာ့ အဲသလုိ...အဲသလုိအစုံအစုံေပါ့ဗ်ာ....က်န္ပါေသးတယ္...ဥပမာ...ဗ်ာ ...ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္ နုိင္ငံၿခားသြားၿပီး အလုပ္လုပ္ေနရာကေန ၿပန္ေရာက္လာတယ္။ သူခမ်ာ...မၿပန္ခင္ ဘယ္သူအတြက္ေတာ့ ..ဘာ၀ယ္ေပးရမယ္...ဘာေလးကေတာ့ၿဖင့္ ဟုိဦးေလးအၾကိဳက္..ဒီအဆင္ေလးကၿဖင့္....တူမေလးအၾကိဳက္. .ဟုိတေခါက္ၿမန္မာၿပည္ၿပန္တုန္းက ေဒၚေလးအပ်ိဳၾကီးအတြက္ ၀ယ္ဖုိ့ေမ့သြားတာ...၁ပတ္တိတိငါ့ကုိ စကားမေၿပာဘူး..ဒီတစ္ခါေတာ့သူအတြက္အရင္ဆုံး၀ယ္ထားမွ....စသည္ၿဖင့္ေပါ့ဗ်ာ..စဥ္းစားလုိက္ရတာအေမာ..။ တစ္ခ်ိဳ့က်ေတာ့လည္း
ၿပည္ပမွာမိသားစုလုိက္အေၿခခ်ၿပီး ေနထုိင္ရာက....အေၾကာင္းရွိလုိ့ ၿမန္မာၿပည္ကုိ ရုတ္တရက္ၿပန္ရေတာ့ ဘယ္သူအတြက္မွ..မ၀ယ္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ကုိယ္ကလည္းကုိယ့္အေၾကာင္းနဲ့ကုိယ္ဆုိေတာ့...ဒါေတြဂရုမစုိက္အား
ဘူးေလ...။အဲဒီေတာ့..တခ်ိဳ့ေဆြမ်ိဳးေတြက..ဟာ.... သူကေတာ့ၿဖင့္ သိပ္ကပ္စီးနွဲတာ ..ဘယ္သူတုိ့ေတာ့ၿဖင့္..ၿမန္မာၿပည္ၿပန္လာလည္တုန္း ငါတုိ့ကုိ ဘယ္လုိေပးခဲ့တာနဲ့စုံေနတာဘဲ..သူမေပးလုိ့လည္းဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး..သူအလုိက္မသိတတ္တာကုိေၿပာၿပတာပါ.
တဲ့..ကဲအဲဒါသာၾကည့္....ေနရင္းထုိင္ရင္းနဲ့ကုိယ္မွာ..အမုန္းခံရတယ္ဆုိတာ အဲဒါပါပဲ........။။။။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခါတစ္ေလေဆြမ်ိဳးမ်ားတာ မေကာင္းဘူးလုိေၿပာတာပါ......။

No comments:

Post a Comment