တစ္ေန႕မွာ ကၽြန္မတို႕ေနတဲ႕ျမိဳ႕နဲ႕ သိပ္မေ၀းကြာလွတဲ႕ ျမိဳ႕ငယ္ကေလးမွာ အင္အားျပင္းထန္တဲ႕ ေလဆင္ႏွာေမာင္း တိုက္ခတ္သြားခဲ႕ပါတယ္.. မုန္တိုင္းေၾကာင္႕ လူေပါင္းမ်ားစြာ အိမ္ေျခေတြ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးရျပီး အိုးမဲ႕အိမ္မဲ႕ ျဖစ္ၾကရပါတယ္.. ျမိဳ႕နယ္သတင္းစာေတြမွာလည္း အိုးမဲ႕အိမ္မဲ႕ ျဖစ္သူေတြ၊ မုန္တိုင္းေၾကာင္႕ ပ်က္စီးဆံုးရံႈးၾကသူေတြရဲ႕ သတင္းေတြ အဆက္မျပတ္ ေဖာ္ျပေနၾကပါတယ္..တနဂၤေႏြေန႕မွာ ထုတ္တဲ႕ သတင္းစာတစ္ေစာင္မွာ ပါလာတဲ႕ ပံုေလးတစ္ပံုနဲ႕ သတင္းေလးတစ္ပုဒ္ေၾကာင္႕ ကၽြန္မရင္ထဲ ထိထိခိုက္ခိုက္ ခံစားလိုက္ရပါတယ္.. ပံုထဲမွာ မုန္တိုင္းေၾကာင္႕ လႊင္႕စင္ျပိဳလဲက်ေနတဲ႕ အိမ္ငယ္ကေလးတစ္လံုးရဲ႕ ေရွ႕မွာ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ဟူသမွ် အကုန္လံုး ဆံုးရံႈးထားသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဆင္းရဲ ညိွဳးငယ္ေနတဲ႕ မ်က္ႏွာ၊ ၀မ္းနည္း နာက်င္ေနတဲ႕ မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႕ မိန္းမငယ္တစ္ေယာက္ ရပ္ေနခဲ႕ပါတယ္.. သူမရဲ႕ ေဘးနားမွာေတာ႕ မ်က္လႊာကို ေအာက္စိုက္ခ်ထားတဲ႕ အသက္၇ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ ဂါ၀န္ေလးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုပ္ကိုင္ျပီး ကင္မရာကို ထိတ္လန္႕ တုန္လႈပ္စြာ ေငးစိုက္ၾကည္႕ေနတဲ႕ အသက္၅ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမေလးတို႕ ရွိေနၾကပါတယ္..
ပံုေလးနဲ႕အတူ တြဲဖက္ပါလာတဲ႕ သတင္းေလးက မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင္႕ အရာရာ ဆံုးရႈံးသြားတဲ႕ ဒီမိသားစုအတြက္ သင္႕ေတာ္မဲ႕ အ၀တ္အစားေလးမ်ား၊ အစား အေသာက္မ်ား ကူညီလွဴဒါန္းလိုသူ ရွိပါက လာေရာက္ေပးကမ္း လွဴဒါန္းႏိုင္ေၾကာင္းေလးကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္.. ေဖာ္ျပထားတဲ႕ သတင္းနဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးကိုၾကည္႕ျပီး ထိုမိသားစုေလးကို သနားကရုဏာ သက္မိသလို ကိုယ္ခ်င္းလဲစာမိပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ ကၽြန္မမွာလည္း ဒီကေလးေတြအရြယ္ သားေလး၂ေယာက္နဲ႕ သမီးေလး တစ္ေယာက္ ရွိတာေၾကာင္႕ သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ အ၀တ္အစားေလးေတြဟာ ထိုသနားစရာ မိသားစုေလးနဲ႕ သင္႕ေတာ္ေလာက္ပါတယ္.. ဒီလို စဥ္းစားလိုက္မိေတာ႕ ဒုကၡေရာက္ေနသူ၊ အကူအညီလိုအပ္ေနသူ၊ ကိုယ္႕ထက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားကို ကူညီခ်င္တတ္တဲ႕ စိတ္ကေလး ျဖစ္လာေအာင္ ကၽြန္မရဲ႕ ကေလးငယ္ေတြကုိ လွဳံ႕ေဆာ္သင္ခန္းစာေလးေပးရင္း ဒီမိသားစုကို ကူညီဖို႕ ပိုျပီး စိတ္၀င္စားလာမိပါေတာ႕တယ္..
ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္မလဲ သတင္းစာပါ ဓာတ္ပံုေလးကို ျဖတ္ျပီးေတာ႕ ေရခဲေသတၱာမွာ ကပ္ထားလိုက္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ၇ႏွစ္အရြယ္ သားအမႊာ ၂ေယာက္နဲ႕ ၅ႏွစ္အရြယ္ သမီးေလးတို႕ကို ဒီမိသားစုရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္နဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡအေၾကာင္းကို ရွင္းျပပါတယ္.. “ေမေမတို႕မွာ ပစၥည္းေတြ၊ စားစရာေတြ၊ အ၀တ္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေပမဲ႕ ဒီမိသားစုမွာက်ေတာ႕ ဘာမွ မရွိရွာဘူး.. အစားအေသာက္လဲမရွိ၊ အ၀တ္ေတာင္၀တ္စရာ မရွိေအာင္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္.. စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္းရွိသူဆိုတာ မရွိဆင္းရဲတဲ႕လူေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီသင္႕တယ္.. ဒီေတာ႕ ေမေမတို႕က ကိုယ္႕မွာ ရွိတာေလးေတြ သူတို႕ကို ျပန္ျပီး ေ၀ငွ ေပးၾကရေအာင္” လို႕ ေျပာျပရပါတယ္.. ကေလးေတြက ကၽြန္မစကားကို ျငိမ္သက္စြာ နားေထာင္ေနခဲ႕ပါတယ္.. ထို႕ေနာက္ ကၽြန္မက ထပ္ခိုးေပၚမွာ တင္ထားခဲ႕တဲ႕ ေသတၱာ ၃လုံးကို ယူခ်လာျပီး အိမ္ဧည္႕ခန္းရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ခ်ထားလိုက္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ ေသတၱာ တစ္လံုးထဲကို စည္သြပ္ဘူးမ်ား၊ အျခား တာရွည္ခံ စားေသာက္ ဖြယ္ရာမ်ား၊ ဆပ္ျပာနဲ႕ လူသံုးပစၥည္းတို႕ကို ထည္႕ေနပါတယ္.. သမီးအငယ္ေလးဟာ ကၽြန္မလုပ္ေန ကိုင္ေနတာကို ေဘးကေနရပ္ျပီး ေလးေလးနက္နက္ စူးစူးစိုက္စိုက္ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ၾကည္႕ေနခဲ႔ပါတယ္..
ေနာက္ေသတၱာတစ္ခုထဲကိုေတာ႕ ကၽြန္မတို႕မိသားစု မ၀တ္ျဖစ္ေတာ႕တဲ႕ အ၀တ္ေဟာင္းကေလးေတြကို စီျပီးထည္႕ေနတုန္း ကၽြန္မရဲ႕ကေလးေတြကို သူတို႕ မၾကိဳက္ေတာ႕တဲ႕ အရုပ္ေလးေတြ သြားယူလာျပီး မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရတဲ႕ မိသားစုထဲက ကေလးငယ္ေတြအတြက္ အ၀တ္အစား၊ စားေသာက္ကုန္စတဲ႕ ပစၥည္းေတြနဲ႕အတူ ထည္႕ေပးလိုက္ၾကရေအာင္ လို႕ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္.. ကၽြန္မစကားအဆံုးမွာ သားအမႊာ၂ေယာက္ဟာ ေျပးထြက္သြားၾကျပီး သူတို႕ မၾကိဳက္ေတာ႕တဲ႕ အရုပ္ေဟာင္းမ်ား၊ ကစားစရာေဟာင္းမ်ားကို အသီးသီး သြားယူလာၾကတာကို အငယ္ဆံုး သမီးေလးဟာ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ ၾကည္႕ေနခဲ႕ပါတယ္. ဒါနဲ႕ ကၽြန္မလဲ “သမီးေလး ေမေမ ဒီအ၀တ္ေတြထည္႕ျပီးရင္ ဟိုကေလးမေလးအတြက္ ကစားစရာတစ္ခ်ိဳ႕ သမီးေလးရဲ႕ အရုပ္ေတြထဲကေန သြားယူေပးလိုက္မယ္ေနာ္..” လို႕ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အမႊာ၂ေယာက္ကေတာ႕ သူတို႕ ယူလာခဲ႕တဲ႕ အရုပ္ေတြကို ေသတၱာတစ္ခုထဲကို ထည္႕ေနၾကပါတယ္.. ဒီစဥ္မွာဘဲ သမီးငယ္ေလးဟာ အခန္းထဲကို ၀င္သြားျပီး ျပန္ထြက္လာေတာ႕ လက္ထဲမွာ အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္ကို ကိုင္လာပါတယ္.. အဲဒီအရုပ္ကေလးက သမီးေလးရဲ႕ အႏွစ္သက္ဆံုး လူစီလို႕ သူအမည္ေပးထားတဲ႕ သူရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ အရုပ္ကေလး.. သမီးေလးဟာ ေသတၱာေရွ႕မွာ ေခတၱရပ္လိုက္ျပီး အရုပ္ကေလးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္လိုက္ျပီး ေဆးျခယ္ထားတဲ႕ လူစီအရုပ္မေလးရဲ႔ ပါးျပင္ေပၚကို ေနာက္ဆံုးအနမ္းကေလး ေပးလိုက္ကာ ေသတၱာထဲက သူမအစ္ကိုေတြ ထည္႕ထားတဲ႕ အျခားအရုပ္ေတြနဲ႕အတူ ထည္႕လိုက္ပါေတာ႕တယ္..
မေနႏိုင္တဲ႕ ကၽြန္မက “အိုး.. သမီးေလးရယ္.. လူစီေလးက သမီးအၾကိဳက္ဆံုး အရုပ္ကေလးမဟုတ္လား.. ဒီအရုပ္ေလးကို ဘာလို႕ေပးရတာလဲ.. သမီးမွာ တစ္ျခားအရုပ္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိရက္နဲ႕ကြယ္.. အဲဒီထဲက သမီးမၾကိဳက္တဲ႕ အရုပ္ကေလးေတြ ေပးလိုက္ေလ” လို႕ ကၽြန္မကေျပာလိုက္ေတာ႕ သမီးေလးဟာ အရြယ္နဲ႕မလိုက္ေအာင္ ေလးနက္တည္ၾကည္မႈေလးနဲ႕ ေခါင္းေလးကို အသာျငိမ္႕လိုက္ျပီး “လူစီေလးကို သမီးသိပ္ခ်စ္ပါတယ္. ေမေမရယ္.. သမီးကိုလည္း လူစီေလးက ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ အမ်ားၾကီးေပးခဲ႕ပါတယ္.. ဟိုသနားစရာ ေကာင္မေလးကိုလဲ လူစီေလးက ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္မယ္လို႕ သမီးထင္ပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႕လဲ သူ႕အတြက္ သမီးအရမ္းခ်စ္တဲ႕ လူစီေလးကို ထည္႕ေပးလိုက္တာပါ. သူလဲ သမီးလိုဘဲ လူစီေလးကို ခ်စ္မွာပါ.. လူစီ႔ကိုျမင္ရင္ ေပ်ာ္သြားရွာမွာ.. ” လို႕ ျပန္ေျပာရွာပါတယ္..
သမီးေလးရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ ကၽြန္မရင္ထဲ နင္႕ခနဲျဖစ္သြားျပီး စကားမေျပာႏိုင္ဘဲ သမီးေလးကို ေငးစိုက္ၾကည္႕ေနမိပါေတာ႕တယ္.. ဒီလူစီဆိုတဲ႕ အရုပ္မေလးအေပၚ ထားတဲ႕ သမီးရဲ႕ တြယ္တာျမတ္ႏိုးမႈကို ကၽြန္မအသိဆံုးပါ။ သမီးေလးဟာ ဒီအရုပ္ေလးကို ဘယ္သြားသြား လက္က မခ်တမ္း ယူသြားေလ႕ရွိသလို ညအိပ္ရင္လဲ လူစီေလးနဲ႕အတူ အိပ္ေလ႕ရိွပါတယ္.. တစ္ျခား ဘယ္အရုပ္ေတြကိုမွ လူစီေလာက္ သူခင္တြယ္မႈလဲ မရွိပါဘူး.. ဒါေၾကာင္႕ လူစီဟာသမီးေလးရဲ႕ ကိုယ္ပြားေလးလို႕ေတာင္ ေျပာရင္ရတဲ႕ အေနအထားပါ။ သမီးေလးဟာ ဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႕မ်ား သူသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ႕ အရုပ္ကို စြန္႕လႊတ္ႏိုင္စြမ္းအားေတြ ရလာတာပါလိမ္႕…
အမႊာျဖစ္တဲ႕ သားကေလး၂ေယာက္ဟာ သူတို႕ ညီမရဲ႕ အျပဳအမူအတြက္ ပါးစပ္ေလးေတြ အေဟာင္းသားနဲ႕ ၾကည္႕ေနၾကရင္းက တစ္ေယာက္က မေျပာမဆိုနဲ႕ အခန္းတြင္းသို႕ ၀င္သြားျပီး သူ႕အၾကိဳက္ဆံုး အရုပ္ကေလးကို သြားယူလာခဲ႕ပါတယ္.. အရုပ္ကေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားျပီးေနာက္ သူ႕ညီမေလး မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည္႕လိုက္ျပီး ေသတၱာေလးထဲက လူစီအရုပ္ကေလးေဘးကို ထည္႔သြင္းလိုက္ပါေတာ႕တယ္.. က်န္တဲ႕ သားအမႊာ တစ္ေယာက္ကလဲ သူ႔မ်က္ႏွာေလးဟာ တစ္ေျဖးေျဖးျပံဳးလာျပီး ထိုင္ရာမွ ခုန္ထလိုက္ကာ သူ႕အဖိုးတန္အရုပ္မ်ားထားရာ စင္ဆီကို ေျပးသြားပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ သူအၾကိဳက္ဆံုး၊ တန္ဖိုးအထားဆုံး ျပိဳင္ကားကေလးကို သြားယူလာပါတယ္..
အဲဒီအခ်ိန္ေလးေတြမွာ ကၽြန္မကေလးေတြရဲ႕ မ်က္လံုးေလးေတြဟာ ညအေမွာင္ထုထဲက ၾကယ္ပြင္႕ကေလးရဲ႕ အလင္းေရာင္ေလးလို တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ လင္းလဲ႕ေတာက္ပလို႕ပါဘဲ.. အံ႕ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မ နားလည္ သေဘာေပါက္လိုက္မိတာက သားအမႊာ၂ေယာက္ဟာလည္း သူတို႕ ညီမအငယ္ေလးရဲ႕ အျပဳအမူကို နားလည္ သေဘာေပါက္ၾကျပီး ညီမငယ္ေလးလိုဘဲ သူတို႕ ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ႕ အရုပ္ကေလးေတြကို စြန္႕လႊတ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတာပါ.. သူတို႕ေလးေတြရဲ႕ အျပဳအမူအတြက္ ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ရာခံစားခ်က္တို႕ျဖင္႕ ကၽြန္မပါးျပင္ေပၚ မ်က္ရည္မ်ား အဆက္မျပတ္ က်ဆင္းလာကာ ကေလး၃ေယာက္လံုးကို ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာ သိုင္းဖက္ထားလိုက္မိပါေတာ႕တယ္..
အဲဒီေနာက္ ထည္႕ေပးလိုက္မယ္လို႕ ရည္ရြယ္ျပီး ေသတၱာထဲ ထည္႕ထားမိတဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ အေႏြးထည္ အေဟာင္းေလးကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ျပီး မၾကာခင္ကမွ ၾကိဳက္လြန္းလို႕ ကၽြန္မ ၀ယ္လာခဲ႕တဲ႕ အစိမ္းေရာင္ သကၠလပ္အကၤ်ီ အသစ္စက္စက္ေလးကို ထည္႕လိုက္ပါေတာ႕တယ္.. ကၽြန္မဒီအကၤ်ီကို ႏွစ္သက္သလို ပံုထဲက ကေလးအေမ မိန္းမငယ္ေလးဟာလည္း ႏွစ္သက္သေဘာက်မယ္လို႕ ကၽြန္မယံုၾကည္ပါတယ္..
ဒီမွာတင္ဘဲ ကၽြန္မသေဘာေပါက္လိုက္မိတာက လူေတြဟာ သူတို႕အတြက္ မလုိအပ္ေတာ႕တဲ႕ ပစၥည္း၊ သိပ္အေရးမပါတဲ႕ ပစၥည္းတို႕ကိုဆို လြယ္လြယ္ကူကူ ေပးကမ္းစြန္႕ၾကဲ ႏိုင္ၾကေပမဲ႕ ကိုယ္သိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ႕ ပစၥည္း၊ ကိုယ္႕အတြက္ တန္ဖိုးရွိတဲ႕ပစၥည္း ဆိုရင္ စြန္႕လႊတ္ႏိုင္ဖို႕ ခက္ခဲၾကပါတယ္… တကယ္တမ္းေတာ႕ ရက္ေရာတယ္ဆိုတာ ကိုယ္႕အတြက္တန္ဖိုးရွိတဲ႕ပစၥည္း၊ ကိုယ္တကယ္ျမတ္ႏိုးတဲ႕ ပစၥည္းကို စြန္႕လႊတ္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ရက္ေရာတယ္လို႕ ေခၚဆိုထိုက္ပါတယ္.. ကိုယ္႕အတြက္ အသံုးမလိုတဲ႕၊ ကိုယ္မျမတ္ႏိုးတဲ႕ ပစၥည္းေတြကို စြန္႕လႊတ္ႏိုင္ျခင္းဟာ ရက္ေရာျခင္းမမည္ပါဘူး..
ကၽြန္မရဲ႕ ၅ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ကေလးကေတာ႕ သူအလြန္ခ်စ္ခင္စံုမက္တဲ႕ အရုပ္ကေလးကို တစ္ဘက္သား ေပ်ာ္ရႊင္သြားႏိုင္လိမ္႕မယ္လို႕ ယံုၾကည္ျပီး ရက္ရက္ေရာေရာနဲ႕ စြန္႕လႊတ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ႕ပါတယ္.. ကေလးေတြကို အလွဴဒါန ျပဳလုပ္တတ္ဖို႕၊ အားနည္းသူေတြကို အကူအညီေပးတတ္တဲ႕ အသိေကာင္းေလးေတြ ၀င္လာေအာင္ သြန္သင္ဆံုးမဖို႕၊ သင္ခန္းစာေလးေတြေပးဖို႕ ဆိုတဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ လွဴဒါန္းေပးကမ္းဖို႕ ကိစၥကို ေဆာင္ရြက္လိုက္ေပမဲ႕ တကယ္တမ္းေတာ႕ ကၽြန္မကသာ သမီးငယ္ေလးဆီက မထင္မွတ္ဘဲ သင္ခန္းစာေကာင္းေလးတစ္ခုကို သင္ယူ ရရွိရလိုက္သူသာ ျဖစ္ေနခဲ႕ပါတယ္..
လူေတြရဲ႕ အတၱစိတ္ဟာ ကိုယ္မလိုအပ္တဲ႕ အရာေတြကို အလြယ္တကူ ေပးကမ္းစြန္႕လႊတ္ႏိုင္ၾကျပီး ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ႕ အရာေတြကိုေတာ႕ အလြယ္တကူ စြန္႕လႊတ္ႏိုင္ဖို႕ ခက္ခဲတတ္ၾကပါတယ္.. တကယ္တမ္းေတာ႕ ကၽြန္မရဲ႕ အငယ္ဆံုး သမီးေလးဆီက ရလိုက္တဲ႕ သင္ခန္းစာေလးလိုပါဘဲ.. ကိုယ္႕ဆီမွာ အသံုးမလိုတဲ႕ အရာေတြကို ေပးကမ္းႏိုင္တာက စြန္႕လႊတ္တာ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ႕ အရာေတြကို ေပးကမ္း စြန္႕လႊတ္ႏိုင္ျခင္း သည္သာလွ်င္ ရက္ေရာတဲ႕ စြန္႕လႊတ္ျခင္းလို႕ ေခၚဆိုထိုက္တယ္ မဟုတ္ပါလားရွင္။
Ruthie ရဲ႕ Lucy ကို ႏွစ္ျခိဳက္မိသျဖင္႕ သာသာျပန္ ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။
အားလံုးကို ေလးစားခ်စ္ခင္စြာျဖင္႕
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)
No comments:
Post a Comment